Aktywność
Chęć do zabawy
Inteligencja
Łatwość szkolenia
Terytorialność
Linienie
Kontakty z innymi psami
Kontakty z kotami
Kontakty z dziećmi
Teriery czeskie to osobniki młodej rasy, która jak sama nazwa wskazuje stworzona została przez naszych południowych sąsiadów. Psy te nie są w naszym kraju zbyt popularne, więc gdy spotka się ich przedstawiciela na ulicy ciężko nie zwrócić na niego uwagi. Te dość małe czworonogi charakteryzuje oryginalny wygląd, który zawdzięczają odpowiedniemu strzyżeniu typowemu dla rasy, a także zrównoważony charakter, dzięki czemu sprawdzają się jako wierni członkowie rodziny, czyli przyjacielskie psy do towarzystwa.
Terier czeski – wygląd i opis rasy
- Rozmiar: małej/średniej wielkości pies
- Wysokość w kłębie: 25-32 cm; idealna dla samca 29 cm, dla samicy 27 cm
- Waga: 6-10 kg
- Sierść: długa, umaszczenie szaroniebieskie lub mleczno-kawowo-brązowe
- Długość życia: 12-15 lat
Terier czeski – wzorzec rasy
- Kraj pochodzenia: Republika Czeska
- Klasyfikacja FCI: grupa 3 (teriery), sekcja 2 (teriery małe), numer wzorca 246. Próby pracy nie są wymagane.
- Użytkowanie: dawniej rasa wykorzystywana przy polowaniu na lisy i borsuki, obecnie teriery czeskie pełnią głównie rolę psów do towarzystwa.
- Ogólne wrażenie: dobrze zbudowane psy o krótkich kończynach, pstostokątnej sylwetce oraz posiadające długą sierść.
- Głowa ma kształt niezbyt szerokiego, tępo zakończonego klina. Mózgoczaszka zwężająca się w kierunku łuków nadoczodołowych. Średnio wystające kości policzkowe. Grzbiet nosa prosty. Mocna żuchwa oraz szczęka. Uzębienie o zgryzie nożycowym lub cęgowym. Obustronny brak trzecich trzonowców nie jest uznawany jako wada.
- Oczy o łagodnym wyrazie, dość głęboko osadzone w oczodole, średniej wielkości. Często przykryte przez nachodzącą na nie sierść. Psy odmiany szaroniebieskiej posiadają oczy brązowe do ciemnobrązowych, natomiast u osobników maści mleczno-kawowej mają barwę jasnobrązową.
- Uszy średniej długości, trójkątnego kształtu. Małżowiny załamują się i opadają zakrywając w pełni otwór słuchowy zewnętrzny. Uszy dość wysoko osadzone, jednak dobrze przylegają do policzków.
- Szyja mocna, średniej długości, skośnie wznosząca się od kłębu. Nieco luźna skóra na szyi, która nie tworzy podgardla.
- Grzbiet silny, średniej długości. Wydłużony tułów, którego górna linia na wysokości lędźwi i zadu tworzy lekkie uwypuklenie. Guzy biodrowe często bywają wyżej położone od słabo zaznaczonego kłębu. Klatka piersiowa cylindryczna.
- Ogon dość gruby oraz nisko osadzony. Noszony poziomo lub wyżej, szablasto wygięty. W spoczynku opada i lekko zgina się na końcu. Jego idealna długość to 18-20 cm.
- Kończyny przednie oraz tylne mocne, proste, równolegle rozstawione. Łapy tylne mniejsze od przednich.
- Ruch terierów czeskich powinien być swobodny, wytrwały oraz żwawy. W galopie niezbyt szybki, lecz wytrzymały.
- Skóra gruba i mocna, nie tworzy pofałdowań ani podgardla.
- Włos długi i cienki, jednocześnie mocny i lekko falisty. Teriery czeskie wymagają strzyżenia, aby zachować typowy wygląd charakterystyczny dla rasy.
- Umaszczenie występuje w dwóch odmianach: szaroniebieskiej oraz mleczno-kawowo-brązowej. W przypadku osobników szaroniebieskich szczenięta rodzą się czarne. U obu rodzajów dopuszczalne jest występowanie białych, żółtych lub szarych znaczeń, jednak wymagane jest aby umaszczenie podstawowe stanowiło znaczną większość.
- Wady to odstępstwa od powyższego wzorca, a ich ocena zależy od stopnia ich nasilenia. Do wad dyskwalifikujących należą między innymi: brak więcej niż 4 zębów, przodozgryz lub tyłozgryz, nadmierna lękliwość lub agresja czy białe znaczenia przekraczające 20% umaszczenia.
Terier czeski – charakter
Teriery czeskie to łagodne, spokojne, nie agresywne psy. Są to zrównoważone zwierzęta, które idealnie sprawdzają się jako towarzysze codziennego życia. Często zachowują rezerwę wobec obcych oraz bywają dość szczekliwe.
Terier czeski – długość życia
Średnia długość życia terierów czeskich wynosi około 12-15 lat.
Terier czeski – zdrowie
Teriery czeskie z reguły charakteryzują się dobrym zdrowiem. Wystąpić może u nich jednak typowa dla tej rasy choroba zwana Scooty Cramp, która spowodowana jest zaburzeniami w metabolizmie serotoniny. W jej wyniku u psa można zaobserwować drgawki, wzmożenie odruchów, a także nadmierne wyciąganie nóg. Do innych jej objawów należy wyginanie kręgosłupa w łuk, jak również problemy z poruszaniem się w tym problemy z koordynacją ruchu i przewracanie się. Zwykle ujawnia się już u szczeniąt lub młodych psów. Ponieważ jest to choroba dziedziczna, nie powinno się dopuszczać osobników z jej objawami do dalszego rozrodu.
Terier czeski – pielęgnacja
Długi i jedwabisty włos teriera czeskiego wymaga starannej pielęgnacji, jeżeli chcemy by nasz pies zawsze prezentował się dobrze. Duża część jego sierści wymaga regularnego skracania. Przy strzyżeniu pozostawia się dłuższe włosy w przedniej części głowy, które tworzą charakterystyczne wąsy oraz brodę. Oprócz tego nie przycina się także włosów na kończynach, spodzie klatki piersiowej czy brzuchu. Poza skracaniem, sierść teriera czeskiego wymaga regularnego wyczesywania przynajmniej dwa razy w tygodniu, a także po spacerach, jeśli doszło w ich trakcie do splątania włosów. W przypadku szczeniąt zaleca się używanie szczotki z włosiem, natomiast u dorosłego psa należy stosować wersję drucianą. Jeśli nie chcemy aby w trakcie szczotkowania dochodziło do niszczenia sierści powinniśmy pamiętać o kilku zasadach, takich jak nie rozczesywanie włosów na sucho (najlepiej zastosować specjalną odżywkę przeznaczoną dla psów o długiej sierści) i dokładne czesanie aż przy samej skórze, oczywiście zawsze z włosem. Teriery czeskie wymagają także dość częstych kąpieli – zaleca się ich mycie raz na 7-14 dni z użyciem odpowiednio dobranego do ich sierści szamponu.
Terier czeski – żywienie
Teriery czeskie mają skłonności do tycia, dlatego poza zadbaniem o odpowiednią dawkę ruchu należy także zadbać o właściwe zbilansowanie jego diety. Warto wybrać dobrej jakości karmę, która w swoim składzie zawiera duży procent mięsa oraz dedykowana jest psom małych ras.
Terier czeski – szkolenie i wychowanie
Teriery czeskie należą do grupy terierów, które mają silnie zakorzeniony instynkt łowiecki, zatem niezbędne jest ich odpowiednie szkolenie, jeżeli chcemy by nasz pies był lojalnym i posłusznym kompanem. Podstawową komendą, na którą powinien reagować Twój pupil jest przychodzenie na zawołanie – jest to niezbędne, jeśli nie chcemy by nasz czworonożny przyjaciel nieoczekiwanie pognał za przypadkową zwierzyną. W wychowaniu teriera czeskiego ważne jest także przyzwyczajenie go od szczenięcia do rutynowych zabiegów pielęgnacyjnych, tak aby jego szczotkowanie w przyszłości sprawiało jak najmniej trudności i zajmowało mało czasu.
Terier czeski – szczeniaki i hodowla
Teriery czeskie nie są w naszym kraju popularną rasą, jednak istnieje kilka hodowli zarejestrowanych w FCI, więc zakup szczeniaka nie powinien być problemem. Można także rozważyć sprowadzenie pupila zza naszej południowej granicy.
Terier czeski – cena
Koszt szczeniaka teriera czeskiego pochodzącego z zarejestrowanej w FCI hodowli zaczyna się od około 3000 zł. Pamiętaj jednak, że sam zakup szczeniaka to dopiero początek wydatków związanych z posiadaniem pupila, zatem zanim się na niego zdecydujesz upewnij się, że będziesz w stanie zapewnić mu odpowiednie warunki, dobrej jakości karmę, a także ewentualne leczenie w przypadku problemów zdrowotnych.
Terier czeski – historia rasy, ciekawostki
Terier czeski to rasa, której początki są dobrze udokumentowane. Powstała w wyniku celowego skrzyżowania dwóch innych ras terierów – szkockiego oraz sealyham terriera.
Stworzył ją w 1949 roku Frantisek Horak z Klanowic w okolicach Pragi. Teriery czeskie z jego hodowli zostały oficjalnie zaprezentowane po raz pierwszy na wystawie w 1959 roku. Przez FCI rasa została uznana natomiast w 1963 roku.
Terier czeski – dla kogo?
Osobniki tej rasy uważane są z reguły za psy zrównoważone i sprawiające większych problemów w wychowaniu, zatem sprawdzą się idealnie jako psy rodzinne. Bywają jednak szczekliwe, więc nie każdy terier czeski sprawdzi się jako pies do trzymania w bloku. Są to psy, w których płynie krew terierów, jednak jak na tą grupę są dużo mniej żywiołowe niż inni jej przedstawiciele, sprawdzą się więc dla osób, które lubią umiarkowany poziom aktywności.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl
